「死ぬまで」

Tytuł: 「死ぬまで」- Shinu made- Do śmierci.
Paring: Kazuki x Jin [Screw]
N/A: Kolejny one-shot. Tym razem ze Screw, bo jeszcze nic z tego zespołu nie pisałam. Wiem, miałam wrócić po 25, ale nie potrafię wytrzymać, a weny na rysunki nie mam. No nic. Cieszcie się, że mnie wena na to opowiadanie naszła i przywiązałam się do bloga.
_____

  - Bo ja... lubię cię*... bardzo... - powiedział cicho, uważnie wpatrując się w podłogę.
  Minęła minuta... Kolejna... Jeszcze jedna... Chłopaka ogarnęły jeszcze większe wątpliwości. Już miał zamiar przeprosić i odejść, gdy poczuł silne ramiona obejmujące go w pasie. Spojrzał speszony na swoją miłość.
  - Ja ciebie też, Jin - szepnął szatyn i nachylił się nad twarzą perkusisty, wywołując tym u niego urocze rumieńce.
  Do ich uszu doszły oklasku publiczności, którą tworzyły między innymi takie zespoły jak the Gazette, Born, Girugamesh, LM.C i SuG. Oczywiście nie zabrakło również Miyaviego i reszty Screw. Aktorzy ukłonili się po odegranym występie.
  Tak, to było nic innego jak krótkie przedstawienie, którego odegranie miało zadecydować o wygranie Kazukiego i Jina w zakładzie. No, cóż tu ukrywać. Dla perkusisty nie był to jedynie występ, ale również do jako-takiego zbliżenia się do gitarzysty, który podobał mu się już kilka dobrych lat.
  Dwójka przyjaciół zeszła ze sceny, jaką był sporych rozmiarów stół, i chwyciła za swoje drinki, następnie upijając z nich łyki. Co ciekawsze, wszystko to robili jednocześnie, nawet na siebie nie patrząc.
  - Ej, Jin - zagadnął Aoi, podchodząc do perkusisty - Powiedz mu. No, że go kochasz.
  - Już mu powiedziałem - mruknął, jednak widząc zirytowane spojrzenie kolegi dodał: - Boję się odrzucenia...
  - Wiesz, Jin-chan, znam Kazukiego bardzo długo i mówimy sobie wszystko, doradzamy w sprawach miłosnych... Kazu-chan cię nie odrzuci.
  - Skąd ta pewność, Aoi-san...? - popatrzył na gitarzystę nie ukrywając nadziei na to, że Kazuki lubi go w ten sam sposób.
  - Bo on ciebie też kocha - brunet uśmiechnął się szeroko, przyjacielsko klepiąc po ramieniu Jina, który miał ochotę podskoczyć ze szczęścia.
  - Aaaaaaaooooooiiiiiiiii~ - Reita złapał chłopaka za rękę - Chodź~! - odciągnął go gdzieś, zostawiając perkusistę samego z drinkiem wśród tłumu ludzi.
  Myśląc nad słowami gitarzysty the Gazette doszedł do wniosku, że wyzna miłość swojemu koledze. Jak postanowił, tak uczynił i już po chwili stanął przed gadającym z kimś Kazukim.
  - Ne, Kazu-chan... - zaczął, mimo wszystko, nieśmiało - Możemy pogadać...?
  - Tak, za chwilę - zbył go, kątem oka patrząc jak zasmucony nieco perkusista odchodzi.
  Wrócił do rozmowy z Satoshim, w głębi walcząc z wyrzutami sumienia. Cóż, jak by nie było, od dawna czuł do Jina coś więcej niż przyjaźń, ale bał się mu o tym powiedzieć.
  - Kazu-chan, idź do niego, widać, że mu na tej rozmowie zależy - wywrócił oczami Satoshi, popychając Kazukiego w stronę perkusisty.
  Gitarzysta podszedł do smętnie popijającego alkohol i usiadł obok niego na kanapie. Czuł na sobie spojrzenie jasnowłosego.
  - Chciałeś pogadać - zagadnął gitarzysta, nie patrząc na przyjaciela.
  - Um... bo ja... naprawdę cię... no... bardzo lubię... - Jin uciekł wzrokiem gdzieś na bok, podczas gdy Kazuki spojrzał na niego zaskoczony.
  - Naprawdę...? - spytał, a gdy jego perkusista skinął głową na potwierdzenie gitarzysta pocałował go namiętnie, czując ogarniające go szczęście.
  Zaskoczony Jin dopiero po chwili ogarnął sytuację i odwzajemnił pocałunek, obejmując szatyna za szyję i wplatając palce jednej dłoni w jego włosy.
  - Ne, Kazu-chan... Nie zostawisz mnie...? - szepnął perkusista, gdy oderwali się od swoich warg.
  - Nigdy. Nie opuszczę cię do śmierci.
  - A... a po niej? Też będziemy razem, prawda...?
  - Oczywiście, skarbie, jeśli tylko będziesz tego chciał - Kazuki uśmiechnął się szeroko, patrząc prosto w ciemne tęczówki Jina.
  Niedługo potem wyszli z mieszkania Uruhy, w którym odbywała się impreza i udali się do znajdującego się bliżej domu gitarzysty.
  Szczęśliwi, że odnaleźli swoją drugą połówkę przeżyli razem upojną noc. Pierwszą, ale również nie ostatnią - przed nimi jeszcze całe życie.
_____

* Japończycy są dość nieśmiali i zwykle zamiast ,,kocham cię" mówią coś w stylu ,,lubię cię", czy ,,podobasz mi się". Bardzo rzadko mówią wprost, jak np. europejczycy ,,kocham cię".